Podziel się!Share on Facebook0Pin on Pinterest0Tweet about this on TwitterShare on Google+0Print this pageEmail this to someone

„Kim był Jezus? Czy jadał mięso, zabijał zwierzęta, popierał okrucieństwo wobec nich? A może był wegetarianinem, tak jak sądzą niektórzy? Jak było w rzeczywistości? Wciąż mało znana Ewangelia Życia Doskonałego (tzw. V Ewangelia) rzuca zupełnie nowe światło na powyższe pytania. Zapraszamy do zapoznania się z jej fragmentami, nawiązującymi do praw zwierząt i wegetarianizmu.

Kilka słów o V Ewangelii *

„Ewangelia Życia Doskonałego”, albo „Świętej Dwunastki” została odkryta przez byłego referendarza G.J.Ousley’a około 1881 r. przyjęta i spisana. Mówi on o tym w swojej przedmowie:

„Ta Praewangelia jest przechowywana w jednym z buddyjskich klasztorów w Tybecie, gdzie została ukryta przez jednego ze społeczności esseńczyków, aby zachować w bezpieczeństwie przed rękami fałszerzy. Została ona teraz po raz pierwszy z tekstu aramejskiego przetłumaczona”.

Ewangelia ta zawiera wydarzenia i rozmowy, których nie ma w dotychczas znanych Ewangeliach, podczas gdy w pozostałych wersjach prawie dosłownie zgadza się z tekstami Biblii.

Gdyby te nowe miejsca zawierały to, co z biegiem czasu z nauki Wielkiego Mistrza zginęło lub celowo usunięte zostało, to miałyby one dla nas bezcenną wartość. Gdyż to, że Ewangelie, od chwili gdy chrześcijaństwo za Konstantyna Wielkiego uznane zostało za religię państwową, ucierpiały wiele zmian i opracowań, nie ulega żadnej wątpliwości. Profesor Nestle, autorytet historii Kościoła i pratekstów Ewangelii, mówi w swoim „Wstępie do krytyki tekstu greckiego Testamentu” następująco:

„Pewni uczeni zwani korektorami, zostali po Soborze Nicejskim z 325 roku po Chrystusie przez władze kościelne mianowani i faktycznie upoważnieni do skorygowania tekstu pism świętych w sensie tego, co za prawowierne zostało uznane!”

O powstaniu Ewangelii pisze Detlef Nielsen, sławny kopenhaski profesor arabistyki i historii religii:

„Dla Kościoła i dla większości chrześcijan Biblia stanowi boską całość, spadłą z nieba księgę, która mimo niezgodności w wielu częściach, świadczy jednak o religii, którą JEZUS nam przyniósł.

Protestanccy teologowie i wykształceni laicy wiedzą jednak, że mamy do czynienia z wielką różnorodnością wielu, częściowo przeczących sobie pism, które powstały w okresie około stu lat, od 50 do 150 roku po narodzeniu Chrystusa.

Do kanonu 27 pism, które wtedy Kościół ustanowił i który później utworzył nasz NOWY TESTAMENT, zostały nie mniej niż cztery Ewangelie przyjęte. Próbowano podkreślić ich jedność, podając je wszystkie za niewątpliwe przykazania JEZUSA, które nawzajem się uzupełniają i które, chociaż widocznie różne, jednak tworzą jedną prawdziwą Ewangelię.

Ażeby to osiągnąć poddano Ewangelię obszernemu procesowi ujednolicenia. Najpierw skorygowano rękopisy Ewangelii przez pewne opuszczenia i wstawki, ażeby uzgodnić je między sobą. Kiedy w ten sposób osiągnięto użyteczny tekst, postawiono całą kościelną sztukę wyjaśniania w służbę harmonizacji, aby uzyskać jedną E w a n g e l i ę”.

*Powyższy wyjątek jest fragmentem przedmowy do książki autorstwa Ks. Henryka Zalewskiego. Ewangelia Życia Doskonałego znana jest również jako Ewangelia Jezusa lub V Ewangelia

* * * * *

Rozdział 1
Pochodzenie i poczęcie Jana Chrzciciela

5. I będziesz miał radość i zadowolenie, i wielu ucieszy się z jego narodzin. Gdyż on będzie wielkim przed Panem i nie będzie jadł mięsa, ani pił mocnych napojów i jeszcze w łonie matki zostanie wypełniony Duchem Świętym.

Rozdział 2
Niepokalane poczęcie Jezusa Chrystusa

7. Dlatego i ty także nie masz jeść mięsa ani pić silnych napojów; gdyż dziecko to będzie poświęcone Bogu, począwszy od łona swej matki i ani mięsa, ani silnych napojów nie ma przyjmować, ani nożyce nie mają kiedykolwiek dotknąć Jego głowy.

24. Abyś mógł powiedzieć do uwięzionych: idźcie stąd i bądźcie wolni, a do tych, którzy przebywają w ciemności: ukażcie się w świetle. I oni mają paść się na ścieżkach radości i nigdy więcej nie mają polować ani zabijać stworzeń, które stworzyłem, aby się przede Mną radowały.

25. Nie mają więcej cierpieć głodu i pragnienia ani upał nie będzie im szkodził, ani zimno ich nie zniszczy. I na wszystkich Moich górach zbuduję drogę dla wędrowców, a Moje wyżyny mają być uświetnione.

Rozdział 4
Narodziny Jezusa Chrystusa

4. A w grocie był wół, koń, osioł i owca, a pod żłobem leżała kotka ze swymi młodymi; i były też gołębie, a każde zwierzę miało swego towarzysza męskiego lub żeńskiego.

5. I stało się tak, że został On narodzony pośród zwierząt, aby uwolnić je od ich cierpień dzięki uwolnieniu ludzi z ich niewiedzy i egoizmu, przez objawienie Synów i Córek Boga.

Rozdział 5
Hołd Mędrców ze Wschodu

1. Kiedy Jezus narodził się w Betlejem, w krainie Judei za panowania króla Heroda, popatrz, wtedy przybyło kilku mędrców ze Wschodu do Jerozolimy, oczyścili się i nie spożywali mięsa, ani trunków, aby znaleźć Chrystusa, którego szukali. I oni pytali: „Gdzie jest nowonarodzony król Żydów? Na wschodzie widzieliśmy jego gwiazdę i przyszliśmy, aby oddać mu pokłon”.

6. I kiedy tak szli swoją drogą ze swymi wielbłądami i osłami, które były objuczone darami i kierowani przez gwiazdę na niebie w poszukiwaniu dziecięcia, po prostu zapomnieli o swoich zmęczonych zwierzętach jucznych, które dźwigały skarby w upale i cierpiały pragnienie, i ze zmęczenia padały. I gwiazda zniknęła z ich pola widzenia.

7. Daremnie stali i spoglądali w niebo i z troską przyglądali się sobie wzajemnie. Wtem przypomnieli sobie o swoich zwierzętach, wielbłądach i osłach i pośpiesznie uwolnili je od ciężaru, aby mogły odpocząć na postoju.

8. A w pobliżu Betlejem przy drodze była studnia. I kiedy się nachylili, aby zaczerpnąć wody dla swych zwierząt, ukazał się im w lustrze wody obraz gwiazdy, której ślad zgubili.

9. A kiedy ją zobaczyli, niezmiernie się uradowali.

10. I chwalili Boga, który okazał im miłosierdzie, podobnie jak oni okazali litość swym spragnionym zwierzętom.

Rozdział 6
Dzieciństwo i młodość Jezusa

1. Jego rodzice każdego roku chodzili do Jerozolimy na święto wielkanocne (Pascha) i świętowali tę uroczystość na wzór swych braci, którzy unikali przelewu krwi zwierząt i powstrzymywali się od jedzenia mięsa i picia trunków. A kiedy Jezus ukończył 12 lat, poszli do Jerozolimy na to święto, jak to było w zwyczaju.

7. I pewnego dnia, chłopiec – Jezus przybył do pewnego miejsca, gdzie były zastawione sidła na ptaki, a obok stało kilku chłopców. A Jezus rzekł do nich: „Kto te sidła zastawił na niewinne stworzenia Boga? Popatrzcie, w sidła powinni oni być złapani, jak te ptaszki”. I ujrzał on 12 wróbli, które były jak martwe.

8. I wyciągnął swoje ręce ponad nim, i rzekł do nich: „Odlećcie i jak długo będziecie żyły, pamiętajcie o Mnie”. I one się podniosły i pofrunęły z głośną wrzawą. A Żydzi, którzy to widzieli, byli bardzo zdumieni i opowiedzieli to kapłanom.

12. I przez 7 lat rozmawiał On z Bogiem twarzą w twarz, i wyuczył się mowy zwierząt i ptaków, i sił leczniczych drzew, ziół i kwiatów, i ukrytych sił kamieni szlachetnych, i nauczył się ruchów Słońca i Księżyca, i gwiazd, i mocy znaków pisarskich, misterii koła, mierzenia kątów i przemiany rzeczy i form, liczb i znaków. Stamtąd powrócił do Nazaretu, gdzie odwiedził swoich rodziców i sam tam nauczał, również w Jerozolimie, jako uznany rabbi, nauczał nawet w świątyni i nikt Mu w tym nie przeszkadzał.

15. Gdyż Duch podobnej Bogu ludzkości wypełniał Go i w ten sposób wypełniał wszystkie sprawy wokół Niego i porządkował Mu wszystko, a zatem wypełniły się słowa proroka: „Lew ma leżeć obok cielęcia, lampart obok koźlęcia, a wilk obok owieczki, niedźwiedź obok osła, sowa obok gołębia. A dziecko ma je prowadzić.

16. I nikt nie ma ranić lub zabijać na mojej świętej górze; świat bowiem ma być wypełniony rozpoznaniem tego Jedynego Świętego, podobnie jak wody pokrywają łożyska morza. I w tych dniach pragnę zawrzeć związek ze zwierzętami ziemi i ptakami powietrza, z rybami morza i ze wszystkimi stworzeniami ziemi. I złamię łuk, a także i miecz, i wszystkie narzędzia wojny chcę usunąć z ziemi, i one mają być odłożone dla zapewnienia bezpieczeństwa, aby wszyscy żyli bez obawy.

18. A pewnego dnia szedł górską ścieżką w pobliżu pustyni i spotkał tam lwa, którego tłum ludzi maltretował kamieniami i dzidami do rzucania, aby go zabić.

19. A Jezus zabronił im znęcania się i rzekł: „Dlaczego wy prześladujecie stworzenia Boga, które są szlachetniejsze aniżeli wy? Przez okrucieństwo ludzi wielu pokoleń, zwierzęta przemieniły się we wrogów człowieka, człowieka, który powinien być ich przyjacielem.

20. Tak jak moc Boga przejawia się w nich, tak też przejawia się Jego długa cierpliwość i Jego współczucie. Zaprzestańcie prześladowania tego stworzenia, które wam nie chce zadawać cierpienia. Czyż nie widzicie bowiem, jak ono przed wami ucieka i jest przerażone waszą wściekłością?”

21. I lew przyszedł, i położył się u stóp Jezusa, i zaświadczył Mu o swoim przywiązaniu, a lud był pełen zdumienia i mówił: „Popatrzcie, ten człowiek kocha wszystkie stworzenia i posiada moc nawet nad zwierzętami pustyni, a one są Mu posłuszne”.

Rozdział 7
Jan – nawołuje do pokuty

4. Jan zaś miał odzienie z włosia wielbłądziego i pas podobnego rodzaju wokół bioder, a jego pokarmem były owoce drzewa grochowego i miód leśny. I szedł on do Jordanu, i przez całą krainę Judei, i obchodził krainę wokół Jordanu, i wszyscy przyjmowali od niego chrzest w Jordanie i wyznawali swoje grzechy.

10. I przemawiał do wszystkich, i powiedział im: „Wystrzegajcie się przelewania krwi i zabijania wszelkiego stworzenia i strzeżcie się przed wszelką okrutnością i nieprawością. Czyż sądzicie, że krew ptaków i zwierząt może zmyć wasze grzechy? Ja powiadam wam: Nie. Mówcie prawdę! Bądźcie sprawiedliwi, bądźcie miłosierni wobec waszych bliźnich i wszelkich stworzeń, które żyją i bądźcie pokorni, wobec waszego Boga”.

Rozdział 14
Powołanie Andrzeja i Piotra

6. I kiedy Jezus szedł z kilkoma uczniami spotkał człowieka, który tresował psy, aby polować na inne zwierzęta. I rzekł do niego: „Dlaczego ty to czynisz?” A człowiek ten odpowiedział: „Ponieważ z tego żyję. Jaki pożytek przynoszą te zwierzęta? Zwierzęta są słabe, moje psy zaś silne”. A Jezus przemówił do niego: „Ty nie masz ani mądrości, ani miłości. Każde stworzenie bowiem, które Bóg stworzył, ma swój sens i cel. I kto może powiedzieć, co jest w nim dobrego i jaki daje pożytek tobie i innym ludziom?

7. Popatrz na pola, jak na nich wszystko rośnie i się rozwija, i na drzewa które rodzą owoce, i na zioła. Czy pragniesz więcej jeszcze niż tego, co przynosi ci uczciwa praca twoich rąk? Biada silnym, którzy nadużywają swej mocy! Biada mądremu, który kaleczy stworzenie Boga! Biada myśliwym! Gdyż oni sami będą łowieni”.

8. I człowiek ten dziwił się bardzo i zaprzestał tresury psów do polowania i uczył je, aby ratowały życie, a nie, aby je niszczyły. I człowiek ten przyjął naukę Jezusa i został Jego uczniem.

Rozdział 18
Wysłanie siedemdziesięciu dwóch

5. I do jakiegokolwiek miasta zawsze wejdziecie, i oni was tam przyjmą, spożywajcie tylko takie potrawy, które wam podadzą bez ofiary dla życia. I uzdrawiajcie tam chorych, i mówcie do nich: Królestwo Boga przybliżyło się.

6. I w domu tym pozostańcie, i jedzcie, i pijcie co wam podadzą bez rozlewu krwi, gdyż robotnik jest godzien swojej zapłaty. Nie przenoście się z jednego domu do innego.

Rozdział 20
Powrót siedemdziesięciu dwóch

8. Błogosławieni mają być wszyscy ci, którzy stronią od tych wszystkich spraw związanych z przelewaniem krwi i zabijaniem, i którzy stosują prawo i sprawiedliwość. Bądźcie błogosławieni, bowiem wy dostąpicie błogosławieństwa”.

Rozdział 21
Jezus gani okrucieństwo wobec konia

1. I stało się, że Pan wyszedł z miasta i wraz ze Swymi uczniami szedł przez góry. I przyszli na pewną górę, której drogi były bardzo strome, i zobaczyli pewnego człowieka z jucznym zwierzęciem.

2. Koń jednak padł na ziemię, gdyż ładunek był dla niego za ciężki, a człowiek ten bił go tak, że krew płynęła z ciała zwierzęcia. Jezus przystąpił do niego i rzekł: „Ty, synu okrucieństwa, dlaczego bijesz swoje zwierzę? Czyż nie widzisz, że ono jest o wiele za słabe na ten ładunek i czy nie zdajesz sobie sprawy, że ono cierpi ból?”

3. Człowiek zaś odpowiedział i rzekł: „Co to Ciebie obchodzi? Ja mogę bić swoje zwierzę, ile mi się tylko podoba; gdyż ono należy do mnie i kupiłem je za piękną sumkę pieniędzy. Zapytaj tylko tych tam, oni mnie znają i wiedzą o tym”.

4. Jeden z uczniów odpowiedział i rzekł: „Tak Panie, tak jest jak on mówi, byliśmy przy tym, jak on kupował konia”. A Pan odpowiedział: „Czyż nie widzicie jak on krwawi i czyż nie słyszycie jak on jęczy i lamentuje? Oni zaś odpowiedzieli i rzekli: „Nie, Panie, nie słyszymy. Ażeby on jęczał i lamentował!”

5. I zasmucił się Jezus, i rzekł: „Biada wam wy kamiennego serca, którzy nie słyszycie, jak koń ten żali się i błaga o współczucie, i zwraca się do swego Niebieskiego Stwórcy, i biada po trzykroć temu, przeciwko komu on się skarży i jęczy w swoim cierpieniu”. (18)

6. I poszedł, i dotknął konia, a zwierzę podniosło się, a jego rany zostały uleczone. Do człowieka zaś powiedział: „Idź teraz swoją drogą i nie bij go w przyszłości więcej, a wtedy także i ty możesz mieć nadzieję na znalezienie współczucia”.

7. A kiedy zobaczył zbliżających się ludzi, rzekł Jezus do uczniów swoich: „Ze względu na chorych – jestem chory, ze względu na głodnych – cierpię głód i ze względu na łaknących – cierpię pragnienie”.

8. I powiedział też: „I przyszedłem, aby znieść krwawe ofiary i krwawe uczty, i jeżeli nie przestaniecie składać krwawych ofiar z ciał krwi i zwierząt i je spożywać, to nie ustanie gniew Boga w stosunku do was, podobnie jak wobec waszych przodków na puszczy, którzy rozkoszowali się spożywaniem mięsa i zostali wypełnieni zgnilizną, i zostali wyniszczeni zarazą. (19)

Rozdział 24
Jezus karci okrucieństwo

On uzdrawia chorych i wypędza diabły

1. Kiedy Jezus przybył do miasta, ujrzał gromadę nierobów gorszego pokroju i ci męczyli kota, którego znaleźli, i znęcali się nad nim w okrutny sposób. A Jezus rozkazał im, aby tego nie robili i zaczął ich karcić; jednak oni nie zwracali uwagi na Jego słowa i lżyli Go.

2. Wtedy zrobił bicz ze sznurów z supłami i przepędził ich stamtąd, i rzekł: „Tę ziemię, którą stworzył mój Ojciec i Matka ku radości i rozkoszy, zmieniliście waszymi czynami pełnymi gwałtu i okrucieństwa w piekło”. I oni uciekli sprzed Jego oblicza.

4. Następnego dnia przyszła do Jezusa matka tego młodego człowieka, aby uzdrowił jego rękę. Jezus mówił do nich o prawie miłości i jedności wszelkiego życia w tej jednej rodzinie Boga. A następnie powiedział: „Jak wy w tym życiu będziecie czynić waszym współstworzeniom, tak będzie się wam powodzić w przyszłym życiu”.

Rozdział 28
Jezus uwalnia króliki i gołębie

1. I zdarzyło się pewnego dnia, kiedy Jezus zakończył swoją mowę w miejscowości w pobliżu Tyberiady, gdzie znajduje się siedem źródeł, że pewien młody człowiek przyniósł Mu żywe króliki i gołębie, aby spożył je wraz ze swymi uczniami.

2. A Jezus spojrzał przyjaźnie na młodzieńca i rzekł do niego: ” Ty masz dobre serce, a Bóg cię oświeci; czy jednak nie wiesz, że Bóg dał na początku człowiekowi owoce ziemi jako pożywienie, i że nie uczynił go mniejszym aniżeli małpę czy wołu, czy konia, czy owcę, że zabija on swoje współstworzenia, i że spożywa ich mięso i krew?

3. Wy wiecie, że Mojżesz naprawdę rozkazał, aby takie stworzenia spożywać i składać z nich ofiary, i to czynicie w świątyni; ale większy aniżeli Mojżesz jest tutaj i przychodzi, aby znieść krwawe ofiary zakonu i biesiady i przywrócić czyste dary i bezkrwawe ofiary, jak to było na początku, a mianowicie ziarna i owoce ziemi.

4. Wy macie jeść z tego, co składacie Bogu w ofierze w czystości, ale czego wy nie składacie w ofierze w czystości nie macie jeść, gdyż nadejdzie godzina, kiedy ustaną wasze krwawe ofiary i święta, i będziecie modlić się do Boga w świętości i z czystą ofiarą.

5. Dlatego pozostawcie stworzenia wolnymi, ażeby cieszyły się w Bogu i nie obciążały człowieka winą”. I młodzieniec uwolnił je, a Jezus połamał ich klatki i zerwał więzy.

6. Jednak popatrz, chociaż były w niebezpieczeństwie, że zostaną ponownie uwięzione, nie odleciały. I On przemawiał do nich, i rozkazał im odejść, a one posłuchały Jego słów i odleciały pełne radości.

Rozdział 29
Nakarmienie pięciu tysięcy ludzi sześcioma chlebami i siedmiu gronami winnymi
Uzdrawianie chorych

7. I wziął tych sześć chlebów i siedem winogron, i spojrzał ku niebu, i podziękował, pobłogosławił i łamał chleby, i dzielił winogrona, i dawał je uczniom, ażeby kładli je przed ludźmi i wszystko rozdzielili wśród ludu.

8. I wszyscy jedli i byli syci. I zebrali 12 koszy pełnych okruchów, które jeszcze pozostał. A tych, którzy jedli chleby i owoce było pięć tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci, a On nauczał ich wielu rzeczy.

Rozdział 31
Chleb życia i żywe wino

Jezus gani bezmyślnego poganiacza

2. Wtedy Żydzi się sprzeczali między sobą i mówili: „Jak może Ten dać siebie nam do jedzenia?” Jezus rzekł do nich: „Czyż sądzicie, że Ja mówię o jedzeniu mięsa, jak wy to czynicie w swej niewiedzy w świątyni?

3. Zaprawdę, ciało Moje jest z istoty Boga i jest prawdziwym pokarmem, a krew Moja jest życiem Boga i jest prawdziwym napojem. Nie jak wasi przodkowie, którzy błagali o mięso, i Bóg w Swym gniewie dał im mięso, a oni jedli je z zepsucia, aż im w nosach cuchnęło, a ich ciała padały na pustyni tysiącami wskutek zarazy.

4. Albowiem o nich napisano: mają oni wędrować czterdzieści dziewięć lat, aż oczyszczą się ze swojej pożądliwości zanim wejdą do ziemi pokoju, tak, siedem razy siedem lat mają wędrować, albowiem nie poznali Moich dróg, ani nie przestrzegali Moich przykazań.

12. Jezus szedł w kierunku Jerozolimy i spotkał wielbłąda ciężko objuczonego drzewem. Wielbłąd nie mógł tego ciężkiego ładunku udźwignąć wspinając się na górę, a poganiacz bił go, i znęcał się nad nim, ale nie mógł on tego zwierzęcia ruszyć z miejsca.

13. I kiedy Jezus to zobaczył, rzekł do niego: „Dlaczego bijesz swego brata?” A człowiek ten odpowiedział: „Nie wiedziałem, że jest ono moim bratem. Czyż nie jest to juczne zwierzę i do tego stworzone, aby mnie służyło?”

14. A Jezus rzekł: „Czyż nie ten sam Bóg stworzył z tej samej materii to zwierzę i dzieci, które tobie służą i czyż wy oboje nie otrzymaliście tego samego tchnienia od Boga?”

15. I człowiek ten zdumiał się bardzo z powodu tej wypowiedzi. Przestał bić wielbłąda i uwolnił go od części jego ciężaru. Tak więc wspinał się wielbłąd pod górę, a Jezus szedł przed nim i zwierzę nie zatrzymywało się już więcej, aż do końca swojej podróży.

16. I wielbłąd rozpoznał Jezusa, gdyż odczuł w Nim miłość Boga. A człowiek ten chciał jeszcze więcej dowiedzieć się z tej nauki, Jezus nauczał go przyjaźnie i człowiek ten stał się Jego uczniem.

Rozdział 32
Bóg jako pokarm i napój wszystkich

4. Spożywam bowiem wyłącznie owoce drzew i nasiona roślin, a te są przemieniane przez Ducha w Moje ciało i w Moją krew. Z tych i tym podobnych wyłącznie macie jeść wy, którzy we Mnie wierzycie i jesteście Moimi uczniami, gdyż z nich spływa na ludzi w Duchu życie i zdrowie, i wyleczenie.

9. Zaprawdę, powiadam wam, na początku wszystkie stworzenia Boga znajdowały swoje utrzymanie wyłącznie w roślinach i owocach ziemi, aż do momentu, kiedy niewiedza i egoizm ludzi spowodował w większości odstąpienie od zwyczaju, który im Bóg dał, co zaprzeczało zwyczajowi pierwotnemu. Dlatego wszyscy ci mają powrócić do naturalnego pożywienia, jak napisano w proroctwach. Gdyż słowa ich nie mają być poddawane w wątpliwość.

Rozdział 33
Grzechy nie zostaną odpuszczone przez krew innych

1. Jezus nauczał swoich uczniów na zewnętrznym dziedzińcu świątyni, a jeden z nich rzekł do Niego: „Mistrzu, kapłani mówią, że bez przelewu krwi nie ma uwolnienia od grzechów. Czy mogą bowiem ofiary krwi zakonu gładzić grzechy?”

2. Jezus odpowiedział: „Żadna krwawa ofiara zwierzęcia czy ptaka, czy człowieka nie może zmazać grzechów. Gdyż jak mogłaby być wina wymazana przez przelewanie niewinnej krwi? Nie, to zwiększyłoby jeszcze winę.

3. Kapłani otrzymują takie ofiary od wierzących dla pojednania za wykroczenia przeciwko prawu Mojżesz, ale za grzechy przeciwko Prawu Boga nie ma przebaczenia, jedynie przez skruchę i pokutę.

4. Czyż nie napisano w proroctwach: zaniechajcie swoich krwawych ofiar w waszych ofiarach całopalnych, zlikwidujcie i zaprzestańcie jeść mięso, czyż nie mówiłem waszym ojcom i nie nakazałem im owych spraw, kiedy wyprowadziłem ich z Egiptu? Przecież to im nakazałem.

6. I co nakazuje wam Wiekuistość, czyż nie stosowania sprawiedliwości i miłosierdzia, i pokornego kroczenia w Panu? Czyż nie napisano, że Bóg na początku przeznaczył owoce drzew i nasiona, i zioła jako pożywienie dla wszelkiego ciała?

7. Ale oni z domu modlitwy uczynili dom złodziei i w miejsce czystej ofiary przy pomocy kadzidła, splamili Moje ołtarze krwią i jedli mięso zabitych zwierząt.

8. Ale ja wam mówię: Nie przelewajcie krwi niewinnych, ani nie jedzcie mięsa. Bądźcie uczciwi, miłujcie miłosierdzie i czyńcie sprawiedliwość, a dni wasze będą trwać długo.

Rozdział 34
Miłość Jezusa do wszystkich stworzeń

4. I kiedy odchodził, pobłogosławił niewiasty, które okazywały Mu swoją miłość, i zwrócił się do drzewa figowego i pobłogosławił je także. I rzekł: „Ty dałeś mi schronienie i cień przed palącym żarem, a oprócz tego dawałeś Mi także pożywienie.

5. Bądź błogosławione, rośnij i bądź owocodajne, i pozwól wszystkim, którzy do Mnie przychodzą znaleźć spokój, cień i pożywienie i niechaj ptaki powietrza znajdą swoją radość wśród twoich gałęzi”.

7. Jezus przyszedł do pewnej wsi i zobaczył tam małego kotka, który był bezpańskim stworzeniem i cierpiał głód, i żałośnie miauczał. Wziął go w Swoje ramiona i osłonił go Swoją szatą, i pozwolił mu spoczywać na swojej piersi.

8. A kiedy dalej wszedł do tej wsi, dał kotkowi jeść i pić. I kotek jadł i pił, i okazywał Mu swoją wdzięczność. I On dał go Swojej uczennicy, która była wdową imieniem Lorenca, i ona wzięła go pod swoją opiekę.

9. I niektórzy z ludu mówili: „Ten człowiek troszczy się o wszystkie zwierzęta. Czyżby one były Jego braćmi i siostrami, że On je tak kocha?” A On rzekł do nich: „Naprawdę, one są waszymi współbraćmi z wielkiego gospodarstwa Boga, waszymi braćmi i siostrami, którzy otrzymali ten sam oddech życia od Wiekuistego.

10. I kto zawsze troszczy się o tych najmniejszych z nich i daje im pokarm i napój, którego one potrzebują, ten czyni to dla Mnie, a kto toleruje to, że one cierpią głód i ich nie chroni, jeśli są źle traktowane, to zło akceptuje, to tak samo, jak gdyby on Mnie to uczynił. Gdyż podobnie jak wy w tym życiu uczyniliście, tak będzie też wam w przyszłym życiu uczynione”.

Rozdział 38
Jezus potępia maltretowanie zwierząt

1. I wielu Jego uczniów przyszło do Niego, i opowiedzieli Mu o pewnym Egipcjaninie, o synu Beliara, który nauczał, że nie jest przeciw prawu znęcanie się nad zwierzętami, jeżeli ich cierpienie przynosi korzyść ludziom.

2. A Jezus rzekł do nich: “Zaprawdę powiadam wam, że korzyści czerpane z bezprawia, które zadano stworzeniu Boga, nie mogą być uczciwe. Wszyscy ci, których ręce splamione są krwią albo których usta są zanieczyszczone spożywaniem mięsa, nie mogą dotykać rzeczy świętych czy nauczać tajemnic Nieba.

3. Bóg daje jako pożywienie ziarno nasienne i owoce ziemi, a dla sprawiedliwego nie ma żadnego innego właściwszego pożywienia dla ciała.

4. Rozbójnik, który włamuje się do domu, zbudowanego przez człowieka jest winnym; ci zaś, którzy włamują się do domu zbudowanego przez Boga, są większymi grzesznikami. Dlatego mówię do wszystkich, którzy pragną być Moimi uczniami, abyście trzymali swoje ręce z dala od przelewania krwi i nie pozwólcie, aby jakiekolwiek mięso weszło przez wasze usta, gdyż Bóg jest sprawiedliwy i łaskawy i nakazał, ażeby ludzie żyli wyłącznie z owoców i nasion ziemi.

5. Ale kiedy zwierzę bardzo cierpi, tak, że jego życie jest dla niego wielkim ciężarem, albo, jeżeli to zwierzę jest niebezpieczne, to uwolnijcie go z jego życia szybko i z jak najmniejszym bólem, jak tylko potraficie. Pozbawcie go życia w miłości i z współczuciem i nie męczcie go, a Bóg, wasz Ojciec i Matka, okaże wam również współczucie, podobnie jak wy okażecie współczucie tym, którzy są oddani w wasze ręce.

6. I cokolwiek uczynicie temu najmniejszemu z moich dzieci, to czynicie to dla Mnie. Gdyż Ja jestem w nich, a one są we Mnie. Tak, Ja jestem we wszystkich stworzeniach i wszystkie stworzenia są we Mnie. Wszystkimi ich radościami cieszę się Ja również. I wszystkie ich bóle są także Moim cierpieniem. Dlatego powiadam wam: Bądźcie dobrotliwi dla wszystkich, wszystkich stworzeń Boga”.

Rozdział 41
Jezus uwalnia ptaszki z ich klatek

1. A kiedy Jezus szedł do Jerycha, spotkał człowieka z klatką pełną ptaszków, które złapał, oraz młodymi gołąbkami. I zobaczył ich cierpienie w tym, że utraciły wolność, a poza tym cierpiały głód i pragnienie.

2. I rzekł On do tego człowieka: “Co ty z nimi wyczyniasz?” A on odparł: “Chcę zdobyć środki na swoje utrzymanie, chwytając ptaszki i je sprzedając”.

3. A Jezus rzekł do niego: “Jak myślisz, gdyby ktoś silniejszy i mądrzejszy aniżeli ty jesteś, uwięził cię i spętał, a także twoją żonę i twoje dzieci i wrzucił cię do więzienia, aby ciebie sprzedać dla swych własnych korzyści i w ten sposób zarabiać na swoje utrzymanie, co sądzisz o tym?”

4. “Czyż one nie są twoimi współbraćmi, tylko słabszymi aniżeli ty? I czyż nie troszczy się o nie ten sam Bóg, Ojciec-Matka, podobnie jak o ciebie? Uwolnij zatem twoich małych braci i siostry i uważaj, ażebyś tego nie czynił, uczciwie zarabiając na swoje utrzymanie”.

5. I człowiek zdumiał się bardzo tymi słowami i ich mocą i uwolnił ptaszki. Kiedy ptaszki odzyskały wolność, przyfrunęły do Jezusa, usiadły na Jego ramionach i zaczęły Mu śpiewać.

Rozdział 42
Jezus naucza o małżeństwie

6. A oni rzekli do Niego: “Dlaczego Mojżesz nakazywał, aby dawać list rozwodowy w przypadku rozejścia z żoną?” A On rzekł do nich: “Z powodu zatwardziałości waszych serc Mojżesz cierpiał, że wy rozdzielacie się z waszymi żonami, jak również w wielu przypadkach pozwalał też jeść mięso, ale od początku tak nie było.

Rozdział 43
Jezus o bogaczach tego świata i o myciu rąk, i o nieczystych potrawach

14. Słuchajcie Mnie więc: Nie tylko nieczyste rzeczy, które wchodzą do ciała zanieczyszczają człowieka, ale o wiele bardziej złe i nieczyste myśli, które wypływają z waszych serc, zanieczyszczają wewnętrznego człowieka, a również i innych. Dlatego opanujcie swoje myśli i oczyśćcie swoje serca, a pożywienie wasze niechaj będzie czyste.

Rozdział 46
Przemienienie Jezusa – Dwanaście przykazań

10. Nie macie pozbawiać życia jakiegokolwiek stworzenia dla przyjemności, ani też znęcać się nad nim.

13. Nie macie zawierać nieczystych małżeństw, gdzie nie istnieje miłość, zdrowie ani niszczyć siebie samych czy jakiegokolwiek stworzenia, które zostało stworzone przez Świętego jako czyste.

15. Nie czyńcie nikomu tego, czego byście nie chcieli, aby wam czyniono.

18. Macie kochać i ochraniać słabych i uciśnionych, oraz wszystkich tych, którzy cierpią bezprawie.

19. Macie wyrabiać swoimi rękoma rzeczy, które są dobre i przydatne. Jedzcie owoce ziemi, abyście mieli długie życie.

21. Macie czynić innym to, czego wy sobie życzycie, ażeby wam uczyniono”.

Rozdział 47
Duch obdarza życiem

Przypowieść o człowieku bogatym i żebraku.

3. Napisano bowiem: Ty nie masz zabijać, ale Ja wam mówię, że ci, którzy nienawidzą i chcą zabijać, są winni, ba, jeżeli niewinnym stworzeniom sprawiają ból i cierpienie, są winni. Jeżeli jednak zabijają tylko w tym celu, aby zakończyć cierpienie, które nie może być wyleczone, to wtedy nie są oni winni, jeżeli dokonają tego szybko i w miłości.

6. I ponownie powiadam: każdy, kto usiłuje posiadać ciało jakiegoś stworzenia jako pożywienie, dla przyjemności czy korzyści, ten zanieczyszcza się.

Rozdział 49
Prawdziwa świątynia Boga

6. A Jezus odpowiedział i rzekł: “Napisano u proroków: Dom Mój ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów ku wdzięczności i chwale Boga. Wy zaś uczyniliście z niego jaskinię morderców i wypełniliście go nikczemnością.

7. I napisano dalej: Od wschodu do zachodu słońca ma być Moje imię wielkie wśród narodów, a kadzidło ma być Mi składane jako czysta ofiara. Jednak wy zrobiliście z niego jaskinię morderców ze swoimi krwawymi ofiarami, a słodkie kadzidło stosujecie tylko po to, aby zatuszować zapach krwi. Ja przyszedłem, aby wypełnić prawo, a nie aby je rozwiązywać.

8. Czyż nie wiecie co napisano? Posłuszeństwo jest lepsze aniżeli ofiara i lepsze jest słuchanie aniżeli tłuszcz barani. Ja, Pan, jestem zmęczony waszymi całopalnymi ofiarami i waszymi bezużytecznymi ofiarami, gdyż ręce wasze są pełne krwi.

9. I czyż nie napisano: Czym jest prawdziwa ofiara? Obmyjcie się i oczyśćcie się, i oddalcie zło sprzed Moich oczu; przestańcie czynić zło , a nauczcie się czynić dobro. Stosujcie sprawiedliwość wobec sierot i wdów, które są uciskane. I w ten sposób wypełnicie swoje prawo.

10. Nadejdzie dzień, kiedy wszystko to, co znajduje się w przedsionku, a co pachnie krwawymi ofiarami zniknie, a ci czyści składający ofiary będą uwielbiać Wiekuistego w czystości i prawdzie”.

Rozdział 51
Prawda uwalnia

12. I niektórzy ze starszyzny świątyni i uczeni w piśmie przyszli do Niego i mówili: “Dlaczego Twoi uczniowie nauczają ludzi, że jedzenie mięsa zwierząt jest przeciwko prawu, kiedy przecież według rozkazu Mojżesza zwierzęta były składane w ofierze?

15. I również Jeremiasz świadczy odnośnie krwawej ofiary, mówiąc, że Ja, wasz Bóg, nie rozkazywałem wam żadnej z tych spraw, kiedy przybyliście do Egiptu, lecz rozkazałem wam tylko przestrzegania prawości, zachowania starych obyczajów, stosowania sprawiedliwości, pielęgnowania miłosierdzia i pokory wobec waszego Boga.

16. Ale wy nie usłuchaliście Mnie, który od samego początku dał wam wszystkie rodzaje ziarna i owoce drzew i nasiona jako pożywienie i lekarstwo dla człowieka i zwierzęcia”. A oni rzekli: “Ty mówisz przeciwko prawu”.

* * * * *

Fragment posłowia Ewangelii Życia Doskonałego:

Przedstawiona Ewangelia różni się przede wszystkim w dwóch rzeczach od znanych dotychczas: Miłością do zwierząt i żądaniem powstrzymania się od mięsa, oraz w nauce o odrodzeniu. W naszym stuleciu uważa się te sprawy za mniej ważne, poboczne i trudno jest niektórym uwierzyć, że Chrystus przywiązywał do tego duże znaczenie.

Jeśli natomiast przestudiujemy zachowane pisma z tamtych lat szczególnie ojców Kościoła, rzuca się w oczy konsekwentne odrzucanie wszelkiego pożywienia pochodzenia zwierzęcego. Do tego dochodzi jeszcze odrzucenie ofiar zwierząt i miłość różnych świętych do zwierząt jako towarzyszy. Przypomnijmy sobie tylko św. Hieronima, który mieszkał z dwoma lwami w jaskini lub świętego Franciszka z Asyżu, który uwolnił gołębie, oswoił wilka i wygłaszał kazania do ryb!

Źródło: GA

Nadesłał/a: Wegetarianie.pl