Ja mam dwóch faworytów. Tuwim i Miłosz. Poeci, którzy z równą lekkością tworzyli poezję polityczną, lekką sowizdrzalską satyrę i wzniosłe sonety. Zacytuję tutaj lirykę Tuwima, która idealnie oddaje moje nastawienie do świata i zamieszkujących go ludzi:

Apsztyfikanci Grubej Berty
I katowickie węglokopy,
I borysławskie naftowierty,
I lodzermensche, bycze chłopy.
Warszawskie bubki, żygolaki
Z szajką wytwornych pind na kupę,
Rębajły, franty, zabijaki,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Izraelitcy doktorkowie,
Widnia, żydowskiej Mekki, flance,
Co w Bochni, Stryju i Krakowie
Szerzycie kulturalną francę !
Którzy chlipiecie z "Naje Fraje"
Swą intelektualną zupę,
Mądrale, oczytane faje,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Item aryjskie rzeczoznawce,
Wypierdy germańskiego ducha
(Gdy swoją krew i waszą sprawdzę,
Werzcie mi, jedna będzie jucha),
Karne pętaki i szturmowcy,
Zuchy z Makabi czy z Owupe,
I rekordziści, i sportowcy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Socjały nudne i ponure,
Pedeki, neokatoliki,
Podskakiwacze pod kulturę,
Czciciele radia i fizyki,
Uczone małpy, ścisłowiedy,
Co oglądacie świat przez lupę
I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Item ów belfer szkoły żeńskiej,
Co dużo chciałby, a nie może,
Item profesor Cy... wileński
(Pan wie już za co, profesorze !)

I ty za młodu nie dorżnięta
Megiero, co masz taki tupet,
Że szczujesz na mnie swe szczenięta;
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Item Syjontki palestyńskie,
Haluce, co lejecie tkliwie
Starozakonne łzy kretyńskie,
Że "szumią jodły w Tel-Avivie",
I wszechsłowiańscy marzyciele,
Zebrani w malowniczą trupę
Z byle mistycznym kpem na czele,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

I ty fortuny skurwysynu,
Gówniarzu uperfumowany,
Co splendor oraz spleen Londynu
Nosisz na gębie zakazanej,
I ty, co mieszkasz dziś w pałacu,
A srać chodziłeś pod chałupę,
Ty, wypasiony na Ikacu,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

Item ględziarze i bajdury,
Ciągnący z nieba grubą rętę,
O, łapiduchy z Jasnej Góry,
Z Góry Kalwarii parchy święte,
I ty, księżuniu, co kutasa
Zawiązanego masz na supeł,
Żeby ci czasem nie pohasał,
Całujcie mnie wszyscy w dupę.

I wy, o których zapomniałem,
Lub pominąłem was przez litość,
Albo dlatego, że się bałem,
Albo, że taka was obfitość,
I ty, cenzorze, co za wiersz ten
Zapewne skarzesz mnie na ciupę,
Iżem się stał świntuchów hersztem,
Całujcie mnie wszyscy w dupę !...

A na koniec krótka fraszka Miłosza:
Zaglądali do kufrów, zaglądali do waliz
Nie zajrzeli do dupy - a tam miałem socjalizm!

Kudłacz, też lubię Tuwima:) a poza tym Szymborską, Herberta, Barańczaka, Lipską, Cummingsa, Gałczyńskiego, Osiecką, wiersze Cortazara też są piękne. I wielu innych. Ale ci, których wymieniłam to chyba taki mój panteon. Chyba, bo to jednak się zmienia wciąż - w zależności od potrzeb intelektualno-duchowych. I to właśnie w wierszach lubię - równowagę między intelektem a duchem, między formą a treścią. Poeci z mojego panteonu to właśnie (w mniejszym lub większym stopniu) prezentują:) Próbka Baranczaka, która zawsze poprawia mi humor:
"Tekst do wygrawerowania na nierdzewnej bransoletce, noszonej stale na przegubie na wypadek nagłego zaniku pamięci”

1.) JEŻELI COŚ CIĘ BOLI:
- DOBRA WIADOMOŚĆ: ŻYJESZ.
- ZŁA WIADOMOŚĆ: TEN BÓL
CZUJESZ WYŁĄCZNIE TY.

2.) TO WSZYSTKO DOOKOŁA,
CO CIĘ SZCZELNIE OTACZA
NIE CZUJĄC TWEGO BÓLU,
JEST TO TAK ZWANY ŚWIAT.

3.) UBAWI CIĘ, ŻE JEST ON
REALNY I JEDYNY,
A LEPSZEGO NIE BĘDZIE
PRZYNAJMNIEJ PÓKI ŻYJESZ.

4.) GDY JUŻ SKOŃCZYSZ SIĘ ŚMIAĆ,
ODRZUĆ LOGICZNY WNIOSEK,
ŻE TAKI ŚWIAT BYĆ MUSI
PRZYWIDZENIEM LUB SNEM.

5.) TRAKTUJ GO CAŁKIEM SERIO,
JAK ON PRZED CHWILĄ CIEBIE -
DOKONUJĄC WYBORU
SPECJALNEJ CIĘŻARÓWKI,

6.) BY W OKREŚLONYM MIEJSCU
I UŁAMKU SEKUNDY
POTRĄCIŁA CIĘ, KIEDY
PRZECHODZIŁEŚ PRZEZ JEZDNIĘ.

xxl ten wiersz jest ekstra! idiotów masz w tej szkole, że się im czytać nie chciało 😛 Ja też skrobię, nawet sporo, to po babci 🙂 W kąciku literackim znajdziecie mój "Zasłaniasz mi Słońce", a skoro tu się już wszyscy afiszują to wkleję najnowszy:
Kogo prosić by przytulił
Kogo pytać by odpowiedział
Kogo ganić by pysk stulił
A kogo by się wypowiedział
Kto pocieszy bo płakałaś
Kto szepnie przy migrenie
Kto Ci da czego chciałaś
A kto odbierze uskrzydlenie
Komu warto skraść pocałunek
Komu dać co mu trzeba
Komu wikt i opierunek
A komu odjąć resztki chleba ?

Wiosno ukochana
Wyglądam na Ciebie każdego rana
A Ciebie nie ma choć już być powinnaś
Jest zimno, Tyś takiej aury jest winna.

Mam pretensję do Ciebie
Bo jest za dużo chmur na niebie
Bardzo mnie zawiodłaś
Bo wcześniej przyjść mogłaś

Gdzieś na innej półkuli sobie spacerujesz
Masz szczęście, że nie pracujesz
Bo każdy szef w pracy sprawił by Ci lanie
Za takie bez usprawiedliwienia ciągłe spóźnianie.
Dyzio.

Moja wiosno kochana
Wygrzewam swe członki od samego rana
Grzejesz mnie mocno słonecznym promieniem
W Twych ciepłych ramionach jestem Dyzio-leniem.

Coraz bardziej gorąco robi się na dworze
Chyba koc wezmę i w trawie położę
Zdjąłem z siebie sweter, czapkę, kalesony
Już mi się pisać nie chce bo jestem rozleniwiony :spryciarz:

bardzo ładne to było, Dyziu 😉
A Ja jeszcze Sylvię Plath mogę polecić 🙂

Obecnie Szymborska i to prawie codziennie

eteryczny Krzysztof Pieczyński, zwłaszcza na chwile kiedy za oknem śnieg lub deszcz

Nie wiem czy to juz nie przytaczalem. Tak a propo cz M.Pawlikowska Jasnorzewska była vege ?

Do mięsożerców
Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Dla nich ryby skrzelami pracują w szaflikku,
mając na ustach ciszę i krwawiące rany.
Dla nich kuchnia rozbrzmiewa od wrzasku i krzyku
gardzieli podrzynanych i szyj ukręcanych.
Oni to piją grozę z krwią zabitej kaczki
i warzą głowy dzieci: zadziwionych cieląt.
Wypruwają wnętrzności, krzycząc: flaczki, flaczki,
i jedzą je w niedziekę, z rodziną się dzieląc.
Lubią wody na smaku bezradnych piszczeli,
wszechzwierzęce girlandy cynicznej kiełbasy,
krwawe raki z piekielnej wyjęte kąpieli
i baraniego ciała brązowe atłasy.
Rozsmarowują trupy na niewinnym chlebie,
obwąchują zająca, czy aby dość skruszał.
z martwym ozorem w zębach czują się jak niebie,
i do cudzego mózgu śmieje się im dusza.
Pożerają, dymiący, jak nowe cmentarze,
te stroskane przystawki, te gorzkie potrawy -
Karki im nabrzmiewają, obwisają twarze,
na których śmieszek hieny zawita trupawy.
Po pięknookiej sarnie nie noszą żałoby,
ale żrą ją na stypie, w dzień pogrzebu radcy,
i zezują miłośnie do gęsiej wątroby,
bujni brzuchem jedynie, a łysiną gładcy,
a twardzi tylko sercem - i w całej stolicy
głośni - ale mlaskaniem, smętni niesiadnicy.

No no... Widzę, fajny wątek. xDD

Ja to przede wszystkim poezję czytam w szkole. xD
Nie mam swojego ulubionego autora, w domu rzadko czytam wiersze.
Czasem tworzę, choć łatwiej jest mi pisać piosenki. 😉

Widzę, że niektórzy z was piszą fajne wiersze. 🙂

Chwila poezji " ...Ptactwo podziwia pozbawione mimiki skrzydla samolotu. Monotematyczny dzwięk silnika. Nie opłaca się inwestować w poezję. Liczy się krzem. Złoto. Może jeszcze nieruchomosci ćwierka do mnie szpak." Ewa Lipska

Za poezją nie przepadam, moja nią fascynacja minęła mniej więcej w czasach wczesnostudenckich. Zdecydowanie wolę prozę, zwłaszcza opowiadania, dramaty i listy wybitnych osób, głownie pisarzy (wiem wiem, to nieładnie czytać cudzą korespondencję;). Zawsze jednak ceniłam Goethego i Blake'a. Uwielbiam Leśmiana, głownie za cuda jakie wyczynia z językiem i za to, że z jego wierszy aż kipi życie. Z bardziej współczesnych poetów: na depresję dobrze mi robią niektóre wiersze Sylvi Plath- dobijam się nimi, a później pozostaje już tylko odbić się od dna... 🙂

Tak a propo cz M.Pawlikowska Jasnorzewska była vege ?

Z tego co wiem, to była.

Do mięsożerców
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Witam wszystkich serdecznie i mam pytanie: czy poza słynnym "Do mięsożerców" znacie jeszcze jakieś inne wegetariańskie wiersze znanych autorów? Bo ja szukam i szukam, i znaleźć nie mogę...

uwielbiam Pawlikowską - Jasnorzewską, ale czy była wege nie wiem ;]
kocham wiersze i teksty piosenek, te, które można postawić na równi z poezją, np. teksty Kasi Nosowskiej.
lubię Osiecką, Szymborską, Stachurę... Stachurę nawet uwielbiam, szczególnie jak śpiewa go SDM ;]

a co do wierszy o wege to przypomniało mi się .. Walentynki Różewicza
fragment:

w dniu Świętego Walentego wspomnę
że Ewa kusiła Adama jabłkiem
nie kotletem
głos męski:
homo sapiens
potrafi inną istotę
doścignąć zabić
obedrzeć ze skóry
i zjeść
ludzie i małpy
są trawożerne
mięsożerne owadożerne
i owocożerne
człowiek nie jest
drapieżnikiem
ale
miałem nieprzyjemność
bycia w rzeźni
ludzie nie zastanawiają się
skąd się bierze
kotlet na talerzu
mięso-żerstwo
obciąża metabolizm

plus mój ulubiony z dawnych lat 🙂
Każdy królik
jest jaroszem -
je kapustę,
marchew,
groszek.
Chcesz być zdrowy?
Też tak rób
i jarzynki co dzień:
CHRUP! CHRUP! CHRUP! - W. Chotomska

[edytowane 28/9/2010 przez wild_strawberry]