Pierwsze miejsce to japoński (uczę się sama - chcieć to móc ;] ) , później angielski. Uczyłam się też niemieckiego i łaciny, ale nie przepadam za nimi.

Uczę się angielskiego i włoskiego w szkole w własnym zakresie francuskiego i zaczynam hiszpańskiego , a chce się nauczyć francuskiego+włoskiego+hiszpański+angielskiego+ czeskiego lub słowackiego lub potugalskiego

norweski <3

oczywiście priorytetem jest język polski, jako, że jestem Polakiem i jestem z tego dumny. Anglika uczę się od przedszkola, ale jakoś nie mam talentu do języków :P. Znam także niemca na poziomie podstawowym, lubię języki słowiańskie (niestety ich nie znam za bardzo) - szczególnie srpski i cesky.

oczywiście priorytetem jest język polski, jako, że jestem Polakiem i jestem z tego dumny. Anglika uczę się od przedszkola, ale jakoś nie mam talentu do języków :P. Znam także niemca na poziomie podstawowym, lubię języki słowiańskie (niestety ich nie znam za bardzo) - szczególnie srpski i cesky.

I ty jesteś studentem socjologii????
Człowieku, Ty nawet nie odwołuj się na magistra(jak go zdobędziesz) i na wegetarianizm od piątego roku życia, gdy będziesz mówił o wskaźniku decydującym o inteligencji, bo chyba uczęszczasz na uczelnie dla cofniętych w rozwoju. U mnie na Uniwersytecie, bez znajomości języka obcego nie masz prawa dostania się, nawet jak masz inne przedmioty na rozszerzeniu po 100%...

I ty jesteś studentem socjologii????
Człowieku, Ty nawet nie odwołuj się na magistra(jak go zdobędziesz) i na wegetarianizm od piątego roku życia, gdy będziesz mówił o wskaźniku decydującym o inteligencji, bo chyba uczęszczasz na uczelnie dla cofniętych w rozwoju. U mnie na Uniwersytecie, bez znajomości języka obcego nie masz prawa dostania się, nawet jak masz inne przedmioty na rozszerzeniu po 100%...

nie mam zamiaru robić magistra z socjologii, co do uczelni, to wyobraź sobie typie, że jest to uczelnia państwowa i stacjonarny tryb studiów (pewnie nie wiesz co to znaczy, więc wyjaśniam, że studia dzienne). Mój angielski jest na poziomie średniozaawansowanym, więc nie jest tak źle, ale miałem na myśli fakt, że po prostu nie jestem zajebisty mimo tylu lat nauki. Nie wiem po co napisałeś Uniwersytet z dużej, bo to nie jest nazwa własna...

PS. Na dyplomie licencjackim mam ocenę dobrą, więc głąbem nie jestem ;].

Ja natomiast uroczyście przyznaję, że zaliczam się do głąbów.
Matura z tego języka poszła mi imponująco, byłam anglojęzycznie wygadana - ale od tamtego czasu czyli 4 lat nie rozmawiałam w tym języku i "Ich verstehe nicht" (niemiecki miałam w LO - opierał się na uczeniu gotowych zdań - szybko się ulotniło)

Pamięć do słówek mam fenomenalną, ale nic z tego nie sklecę a i zdania nie zrozumiem(wymawianego - w piśmie lepiej mi idzie). Na studiach mam angielski, jestem w grupie dla poczatkujących - uczę się konstruowac zdania w Present Simple.

[edytowane 26/12/2010 przez Fatty]

Panowie, wrzućcie na luz przynajmniej w święta i trzymajcie jakiś poziom rozmowy.

Muay Thai, a co Ty studiujesz, czy przypadkiem nie jakąś pedagogikę?
Na studiach są na ogół grupy językowe dla różnych poziomów zaawansowania. Dla przykładu ja angielski miałam w grupie b2, a niemiecki w a2 - czyli angielski miałam bardziej zaawansowany. Też mogę powiedzieć, że osoby, które nie mają na studiach dwóch języków to głąby, ale tak nie powiem, bo to bzdura ;] Nie każde studia muszą obejmować język w stopniu super mega zaawansowanym ;]

Spokojnie, spokojnie, bez żadnych kłótni... 🙂

Osobiście lubię języki obce, ale nie mam czasu, żeby się uczyć.
W szkole uczę się angielskiego i niemieckiego. Angielski znam lepiej, ale niemiecki lubię trochę bardziej (pewnie dlatego, że kiedyś byłam fanką niemieckiego zespołu...). Zaczynam się uczyć języka japońskiego - na razie podłapuję słówka, ale zamierzam kupić sobie kurs.^^
No i umiem sklecić parę zdań w języku szwedzkim oraz liczyć do 10 w tym języku. 🙂 Lubię go, jest trochę zabawny (nie tak zabawny jak czeski, ale Szwedzi zabawnie seplenią, nie da się ich zrozumieć... xDD), ale nie mam czasu, żeby się go bardziej uczyć.

Muay Thai, a co Ty studiujesz, czy przypadkiem nie jakąś pedagogikę?
Na studiach są na ogół grupy językowe dla różnych poziomów zaawansowania. Dla przykładu ja angielski miałam w grupie b2, a niemiecki w a2 - czyli angielski miałam bardziej zaawansowany. Też mogę powiedzieć, że osoby, które nie mają na studiach dwóch języków to głąby, ale tak nie powiem, bo to bzdura ;] Nie każde studia muszą obejmować język w stopniu super mega zaawansowanym ;]

Oczywiście się z Tobą zgodzę, nie można tak oceniac ludzi ;)...
Po prostu nawiązałem do wcześniejszych postów Pietrasa, który tak postępuje i chciałem mu pokazac jak to jest byc tak ocenionym...

P.S. Żaden dyplom, nie jest wskaźnikiem Twojej inteligencji, tylko uprawnień zawodowych..

[edytowane 26/12/2010 przez MuayThai89]

Studiuję angielski więc znam go dość dobrze, uczę się też hiszpańskiego już trzeci rok, a choć bardzo bym chciała go znać jakoś ciężko idzie... Ale nie tylko mnie, całej grupie, więc czuję się usprawiedliwiona 😀

W szkołach wszelakich obok wiecznego angielskiego miałam niemiecki (brr..) i włoski ale jeśli ktoś specjalnie się nie przykłada to po trzech latach takiej nauki nic nie umie..

Języki o których znajomości marzę to japoński, celtycki, francuski, norweski... Chyba tyle;) Mam nawet słownik znaków japońskich, ale jeśli kiedyś się tym w ogóle zajmę na poważnie to chyba najwcześniej w wakacje... Ciężkie jest życie studenta 😉

Języki o których znajomości marzę to japoński, celtycki, francuski, norweski... Chyba tyle;)

Japoński- bardzo ciekawy język- na pewno warto się go uczyć;) aczkolwiek zauważyłam, że coraz więcej osób zaczyna uczyć się chińskiego, co obecnie przydaje się w kontaktach handlowych...

Ja jestem ogólnie fascynatką języków:) Moim kolejnym marzeniem jest któryś z języków nordyckich (duński, szwedzki, norweski)... 🙂

Chęć nauki japońskiego to tylko mała część większej miłości do samej Japonii, więc z takim podłożem jest jako taka szansa, że kiedyś się tego języka zacznę uczyć.. 😉 Chiński jest za to zdecydowanie nie dla mnie, w dodatku wydaje mi się duużo trudniejszy.. ale też piękny i ciekawy.

Norweski i inne języki nordyckie też wydają mi się trudne, a na pewno.. dziwne. Nie podobne do żadnego z otaczających nas języków - słowiańskich, germańskich, czy romańskich.. Ale jak pisałam wyżej, norweski tez mi się podoba, więc kto wie, czy kiedyś nie będę czytała mitów o Odynie w oryginale 😉

Niemiecki lubię, ale żeby tak porządnie się go nauczyć, to nigdy.
Migowy trochę znam. Migowy i migany to nie to samo: migowy to naturalny język osób niesłyszących, a migany to sztuczny twór powstały z połączenia migowego z językiem polskim.