Dzisiaj powiedziałam swojej przyjaciółce, ze nie chce już dłużej jeść mięsa i ze przechodzę na wegetarianizm na to ona:
-, ,o fuu!" - już sam poczatek lekko mnie rozbawił,
ale grzecznie pytam -,,dlaczego fuuj?"
- ,,no bez mięsa to fuj''
- dla mnie właśnie mięso jest fuuuj- ja nadal grzecznie:)
- ale tak samo zielone jeść!!
- przecież nie wszytko jest zielone 😀 -zaczęłam się śmiać, nie mam pojęcia skąd jej się to wzięło, że wszystko co wege jest zielone:D
- jest!! to jajek też nie będziesz jadła??
- będę
- to nie bedziesz wegetarianką !!
- będę laktoowowegetarianką:)
- znowu coś wymyśliłaś!!
- dlaczego?? po prostu Ci o tym powiedziałam i tak nie będę jeść mięsa.

Koniec. Poczułam sie dziwnie i postanowiłam o tym napisać...bo nie spodziewałam sie takiej reakcji.... i to swojej przyjaciółki. Na początku rozmowa mnie rozbawiła, ale potem zobaczyłam prawdziwa niechęć na jej twarzy...i zrobiło mi się przykro.

Czy Wy tez mieliście podobne przygody z przyjaciółmi/znajomymi?

[edytowane 19/2/2008 przez adka]

Różnie to bywa z tymi znajomymi. Bardziej inteligentni czasem nawet zainteresują się tematem, a przynajmiej nie komentują czegoś o czym nie mają pojęcia. Niestety są i cięższe przypadki "To co ty jesz? Trawę...". Od razu widać z kim się ma doczynienie 😉

dopiero w takiej sytuacji czesto wychodzi kim sa ci rzekomi "przyjaciele" i co soba reprezentuja. Jesli trzymasz z nimi i postepujesz tak jak oni-akceptuja Cie, jesli masz swoje zdanie to przestajesz pasowac do reszty i odczuwasz jak to jest byc niezrozumianym, pogardzanym, nietolerowanym. Mimo wszystko warto pozostac przy swoim zdaniu, bo w przypadku wegetarianizmu jest ono sluszne i szlachetne i poszukac przyjaciol ktorzy naprawde Cie zrozumieja i przede wszystkim uszanuja Twoja decyzje

szczeże mówiąc to moi znaomi jeszcze nie wiedzą ż jestem weganką. pewnie by mnie wyśmiali znając moją klasęa poza tym ich opinia na ój temat mnie nie obchodzi, robię to co ja uważam za słuszne. w sumie to mnie nawet ciekawi ich reakcja 😉
ludzie właśnie tak reagują na wegetarianizm... najbardziej mnie rozbawiło to "fuuuuj" ^^ lecz to jest najdelikatniejszy argument niektórych niewegetarian.

ja dla porownania napisze o moich doswiadczeniach: chodze do 2 szkol, w 1 ludzie od poczatku wedza ze jestem wege i wydaje mi sie ze wiekszosc ma do mnie dystans, poza tym nie chodze na fajki, na pizze, na obiady z nimi a wiec nie integruje sie, czuje sie tak troche z boku, malo kto mnie gdzies zaprasza ( oczywiscie jest garstka naprawde spoko kolezanek)(ma to tez zwiazek z sytuacja w grupie gdzie jakies 5 osob 3ma sie razem i jest przeciw 15, a jesz 5 jest na boku bo nie chce brac udzial w obgadywaniu sie i8 klotniach).
Natomiast w drugiej szkole nikt nie wie ze jestem wege i widze naprawde roznice, traktuja mnie normalnie, zyczliwie i nie widze dystansu itp

Ja niestety muszę potwierdzić że zachowanie osób po tym gdy wychodzi na jaw że jestem wege zmienia się. I to niestety na gorsze. Ja rozumiem raz czy drugi o coś zapytać, ale powtarzanie przy posiłkach wyrażeń typu "ty nie wiesz co tracisz" staje się w końcu drażniące. Im więcej ktoś tak mówi tym rzadziej ja mam ochotę go znać i kończy się na tym że moje grono znajomych jest dość nieliczne 🙁 Ci mnie rocumieją choć też zdarzają się wpadki, przykład ostatniej parapetówki u koleżanki która proponowała mi rybę. No i fakt niezrozumienia i niezadowolenia gdy myślę o urządzeniu wege imprezy 🙁

Ja ostatnio, nie wiedziałem czy płakać czy się śmiać gdy dowiedziałem się co mój wój sądzi na ten temat: "Ten Adam napewno podpisał kontrakt z jakimiś aa... Anty-(?).... Anarchistami...." - (???) Głupawki jakiejś po tym dostałem 😀 😮 :rotfl:

[edytowane 20/2/2008 przez Likwidator]

Na szczęście nie mam zamiaru rezygnować z wegetarianizmu przez jakąś opinię:)

Do tej rozmowy już z nią nie wracam. Ale ucieszyłabym się gdyby sobie troszkę o tym poczytała:D

A w piątek idę na urodziny koleżanki. Może być interesująco:) Przynajmniej o jednej koleżance wiem, ze nie będzie mnie krytykować (właśnie ta, która organizuje imprezę) ale z resztą może być rożnie. Chociaż nie mam ochoty im się chwalić swoją postawą, to może to wyjść samo np. kanapki z szynką:/

Pożyjemy - zobaczymy:)

Moje kumpele ze studiów mają beznadziejne podejście. Wg nich jedzenie bez mięsa jest p0askudne a produkty sojowe to coś, co z ledwością wkłada się do ust i z trudem przełyka z powodu okropnego smaku. Nikomu nie przychodzi do głowy, że to co jem mi smakuje 🙂 Ale i tak akcja "rybka" rozwala mnie zawsze najbardziej: "nie jesz ryb, to co ty jesz?!". A wracając do znajomych -moi bliscy przyjaciele stanęli na wysokości zadania ^^

Ja na szczęście już nie mam tego problemu z krytykowaniem przez znajomych, że nie jem mięsa. Po prostu nie uczesniczę w spotkaniach towarzyskich tam gdzie źle się czuję.
Kiedyś jak przyjeżdżała do mnie rodzina na grila to wiadomo było, że dla mnie przypiekano warzywa w folii. A nawet ostatnio jadłem szaszłyki warzywne polane olejkem z dodatkiem ziół prowansalskich. Ale chyba były niedopieczone bo później mnie
bolał żołądek.
I nie ma problemu. Oni sobie jedzą pieczone frykasy z mięsa a ja pogryzam pieczone ziemniaki z cebulką. :mad2:

Ja to zjawisko nazwałam "krytyką wegetariańską". Większość znajomych najnormalniej w świecie przyzwyczaiła się, że nie jem mięsa. Nie namawiają mnie już do jedzenia. A niektórzy nawet o tym nie wiedzą.
Największy chyba problem mam do dziś z teściową, do której nie przemawiają żadne argumenty. Najgorsze w tym jest to, że opowiada moim dzieciom, jak to mama ciężko zachoruje i może umrzeć. Co za bzdury. Na szczęście mam dobry kontakt z dziećmi i one mnie rozumieją.
Ja nie zwracam już uwagi na krytykę pod moim adresem.
Sądzę jednak, że jeszcze długo, długo będzie panowało niezrozumienie dla wegetarian. 😉

Teściowa to podobno największy skarb. A skarby się zakopuje do ziemi. :spryciarz:
Żarty żartami ale myślę, że jeszcze długo nie będzie dla nas zrozumienia i tolerancji dlatego najlepiej unikać spotkań przy wspólnym stole z mięsożercami.

Oj, Stanisławie łatwo tak powiedzieć. Ja niestety siłą rzeczy jestem skazana na siedzenie z mięsożercami przy jednym stole. Nie mam wyboru, lecz po ostatniej zaczepce powiedziałam wszystkim, że jestem tu jedyna i niepowtarzalna. Mam nadzieję, że trochę utarłam im nasa 😉

Trudno uniknąć siedzenia przy stole z mięsożercami, jeśli się jest jedyną wegetarianką. Swoją droga coraz bardziej mnie odrzuca od tego widoku na stole... zwłaszcza że rzadko widuję "mięso".

Przykro mi Milunia, że masz taką sytuację w domu. No co ja Ci mogę poradzić. Chyba musisz się uodpornić na zaczepki i czekać aż domownicy przyzwyczają sie do Twojego stylu odżywiania. No bo w końcu im się znudzi komentowanie jak zobaczą , że nie reagujesz na ich przytyki.
Ja gram w zespole muzycznym i na przyjęciach weselnych siedzę z chłopakami przy jednym stole. I oni już wiedzą co jem a czego nie jem. Zostawiają mi specjalnie sałatki warzywne i owoce. Nie komentują bo już im się znudziło a jak coś się któremuś wyrwie
to obracam wszystko w żart i śmiejemy się wszyscy przy stole. 🙂