Kilka lat temu szukałam literatury o feministycznym wydźwięku i tak trafiłam na Margaret Atwood. Przeczytałam kilka jej książek i bardzo mi się podobały, ostatnio znalazłam w antykwariacie chyba jej najnowszą książkę "Rok potopu". Kupiłam ją ze względu na znane mi nazwisko i fakt, że jednym z patronów jest magazyn e!stilo który niedawno z przyjemnością odkryłam w empikowych otchłaniach. Przeczytałam i... nie jestem zachwycona.

W książce przedstawiona jest apokaliptyczna wizja przyszłości na którą patrzymy przez pryzmat dwóch członkiń pewnego ugrupowania religijnego, wegetariańskiego, i z tego powodu może zainteresować zebrany tu ludek 😉

Wszystkich, którzy interesują się twórczością Atwood zapraszam do podzielenia się swoimi opiniami, szczególnie a propos wspomnianej przeze mnie książki. Jestem ciekawa czy tylko mnie wydaje się dziwna ( w negatywnym sensie), nierówna i nieciekawa, czy może to we mnie coś się zmieniło odkąd ostatni raz czytałam Atwood 😉

ja czytałam z połowę Opowieść podręcznej, bardzo ciekawa książka coś na styl Orwella, nie przeczytałam jej niestety do końca z racji swojego lenistwa, powiem też że nie ma wielkiego znaczenia iż są to książki feministyczne, gdyż mają one bardzo uniwersalny wydźwięk jak dla mnie w przeciwieństwie do autorki Elfriede Jelinek, która chyba jest bardzo skupiona na kobietach w swoich książkach tak mi się wydaje gdyż czytałam bardzo urywkowo ją, dlatego moja opinia jest bardzo niekompletna i być może mało merytoryczna 🙂