W czasie kryzysu dobrze jest przewartościować swoje życie. Małe porządkowanie głowy.
Czasem przydaje się psychoterapeuta, ale to niestety kosztuje. (nie mniej, jeżeli Cię stać, to polecam). Dobre są też wszelkie religie i oddanie się Bogu. Ja ostatnio intonuję maha-mantrę na koralach modlitewnych. Czasem potrzeba zażyć jakiś specyfik, nie mniej jest to rozwiązanie krótkoterminowe. Na dłuższą metę się nie sprawdza.
A poza tym wszelkie pasje. Robi się coraz cieplej, więc można robić coś w plenerze.
Coś musisz sobie znaleźć. Musisz pamiętać, że tak na prawdę, to że Ty będziesz siedzieć w domu i płakać, nie wpłynie na nikogo, poza Tobą (destruktywnie). Jeżeli się o swój nastrój nie zatroszczysz sama, to nikt się o to nie zatroszczy.
Pozdrawiam.

edit. literówka

[edytowane 29/3/2014 przez cienkun]

Na psychoterapeutów jestem odporna 😉 .
Co do pasji, wiem, że to ważne, w ogóle zdaję sobie sprawę, że im więcej mam wolnego czasu, tym gorzej, bo zaczynam myśleć, zazwyczaj to myślenie źle na mnie wpływa, dlatego staram się tak robić żeby czas był maksymalnie wypełniony, ale nie zawsze mi się udaje.
Potrzebuję też ludzi, jestem typem samotnika, nie nudzę się we własnym towarzystwie, ale czasami zwyczajnie potrzebuję z kimś pobyć i pomilczeć, to działa na mnie jak gąbka zabierająca złe emocje.
Co do pasji natomiast- jakoś nic mnie ostatnio nie "kręci", straszna sytuacja, bo kiedyś było inaczej, może to przejściowy stan, ale w szukaniu na siłę też nie widzę większego sensu.

Jak masz rower, to ruszaj przed siebie. Po prostu.
Może po prostu potrzebujesz okresowo zażyć jakiś specyfik? Bierzesz coś?

Może po prostu potrzebujesz okresowo zażyć jakiś specyfik? Bierzesz coś?

Nie, nie biorę. Jaki specyfik masz na myśli?

Te na receptę przede wszystkim.

Może i by mi to pomogło, nie wykluczam tego, ale póki co może spróbuję jeszcze poczekać, jeśli moja sytuacja życiowa się nieco uspokoi to podejrzewam, że będzie lepiej.
Ciekawa jestem czy podwyższony kiedyś cholesterol i teraz nieznacznie ASPAT (norma 31, ja mam 33) oraz obniżone leukocyty (norma 4, ja mam 3.5) również mogą być wynikiem stresu?
Wiadomo, że tłumaczenie wszystkiego tym czynnikiem jest bez sensu, ale kto wie...

Dlaczego zawsze wszystko musi iść u mnie jak po grudzie?
Nic nigdy nie dzieje się po prostu, 1000 problemów każdego dnia, mam już tego tak cholernie dość, że aż brak mi słów. 🙁 🙁 🙁 🙁

Hipiska, mam dla Ciebie piosenkę :red:
[url] https://www.youtube.com/watch?v=jHPOzQzk9Qo [/url]

[edytowane 2/4/2014 przez cienkun]

Hipiska, mam dla Ciebie piosenkę :red:
[url] https://www.youtube.com/watch?v=jHPOzQzk9Qo [/url]

[edytowane 2/4/2014 przez cienkun]

No jakoś nie potrafię niestety....

Na prawdę polecam wizytę u psychoterapeuty lub psychiatry.

Kiedyś chodziłam, teraz nie mam kasy.

Z NFZ też można, tylko trzeba dłużej poczekać.

Wiem, ale u mnie jest tak, że doskonale zdaje sobie sprawę co jest podłożem mojego ciągłego stresu i napięcia, dopóki ten problem się nie rozwiążę to wątpię żeby cokolwiek mi pomogło.

To, że nie potrafię się wyluzować i ani na chwilę "wyłączyć" to w sumie inna kwestia. Na co dzień wystarczająco męczy mnie stwarzanie pozorów, że sobie ze wszystkim radzę, ale wiem, że nie jest najgorzej, moja sytuacja też nie jest ewidentnie zła, więc myślę, że bez wsparcia psychiatry/psychoterapeuty się obędzie.

Fatalnie.
Zmęczona jestem dzisiaj tak strasznie i mam lenia ogromnego.. więc siedzę tylko z laptopem na kolanach i narzekam.
I jeszcze się dowiedziałam, że w długi łikend majowy muszę pójść do pracy. 😡

Tyle mi tłuczono o zjawisku "dyfuzji odpowiedzialności" na studiach, a dzisiaj i tak na mnie podziałała.

Szedł sobie młody chłopak 'z problemami ' aspirujący na żula, zwolniłam aby się z nim nie równać bo nieraz mnie zaczepiał- zatrzymał się przy nim gość na rowerze, chwile gadali, potem rowerzysta go popchnął i leżącemu zaserwował kopniaka, albo dwa w głowę po czym zwiał... jakby mnie sparaliżowało, nie wiedziałam co robić, jak i kilkadziesiąt ludzi dookoła. Nogi poniosły mnie opornie dalej, za kilkadziesiąt metrów jednak się ocknęłam i wróciłam, ktoś przy nim był i straż miejska przyjechała.

Wyrzuty sumienia mam trochę, może powinnam miec gdzieś wcześniejsze zaczepki i od razu podejść do niego. Gdyby nie było tak ludno dookoła to pewnie bym to zrobiła, ale tak mózg chyba się przełączył na opcje "moze ktoś inny to zrobi" - jak to się uczyłam przez 3 lata na studiach. Sic.

To jeszcze nic posłuchaj teraz Fatty- ostatnio bodajże w kościele dziewczyna zasłabła, walnęła głową w marmurową posadzkę i legła jak długa. Koleżanka- ratownik medyczny- nawet się nie ruszyła , żeby jej pomóc, bo jak mi opowiadała całą tą sytuację stwierdziła, że byli koło niej inni ludzie a poza tym dziewczyna młoda to nic jej nie będzie..