21 maja 2008 oddziały specjalne policji dokonały brutalnych rewizji ponad 20 mieszkań aktywistów i biur organizacji prozwierzęcych na terenie całej Austrii. 10 osób aresztowano pod zarzutem uczestnictwa w, zgodnie z definicją artykułu 278a austriackiego Kodeksu Karnego, „organizacji przestępczej”. Zatrzymanym nie postawiono konkretnych zarzutów, nie miały miejsca żadne przesłuchania, a oskarżeni i ich prawnicy nie mieli dostępu do większości rzekomych dowodów ich winy. 2 marca 2010 roku rozpoczął się proces sądzenia aktywistów. (Więcej o sprawie.)

Proces zakończył się dziś oczyszczeniem oskarżonych ze wszystkich zarzutów. Po prawie 100-dniowym procesie z ogromnej masy zarzutów postawionych przez SOKO (specjalny oddział policji zajmujący się tą sprawą) i prokuratury nie pozostało nic.

Ten wyrok nie odwróci represji z ostatnich 3 lat. Nie zmieni faktu, że nigdy nie powinno było dojść do tego oskarżenia. Nie jest też dowodem na prawidłowe działanie „państwa prawa". Jest raczej dowodem na to, jak łatwo jest uruchomić aparat represji (nawet przy zerowych dowodach), jeśli tylko istnieje polityczna wola kryminalizacji jednostek lub ruchów społecznych.

Ten wyrok nie zmienia nic w działaniu społeczeństwa, w którym przemoc wobec zwierząt jest codziennością bronioną przepisami. Nie zmienia nic w systemie, w którym policja i prokuratura stosuje coraz ostrzejsze represje wobec tych, którzy/re nie chcą się podporządkować działającym zasadom i w którym sądy są instytucją służącą demonstracji siły, a nie obiektywnemu szukaniu „prawdy".

Po raz kolejny było to widać ostatniego dnia procesu. Ogłoszenie wyroku przeniesiono do małej sali, do której dostęp miały tylko osoby oskarżone, ich prawnicy/czki, oraz media. Wszystkim innym zezwolono jedynie na obejrzenie transmisji na telebimie ustawionym w dużej Sali sądowej. To ograniczenie praw wzbudziło protest w formie obrzucenia sędziny i prokuratora konfetti i okrzyków „Wszyscy jesteśmy winni §278a" („Wir sind alle §278a"). Policja zareagowała brutalną interwencją. Uczestnicy/czki protestów zebrani/e przed salą sądową również spotkali/ły się z szykanami: zabroniono puszczania muzyki oraz gry na bębnach.

Aktywiści związani z Kolektywem Rozbrat obserwowali proces i informowali o represjach względem aktywistów m.in. poprzez broszury. Wsparli także oskarżonych aktywistów finansowo, organizując imprezy benefitowe na pokrycie kosztów procesu.

Za: www.rozbrat.org

Nie wiem, czy moja obserwacja jest słuszna, ale ostatnio dostrzegam coraz więcej takich uniewinnień, ostatnio podobnie było w Portugalii (jacyś antyfaszyści) i gdzieś jeszcze, ale nie pamiętam 😛
Zupełnie inaczej jest oczywiście w państwach autorytarnych, vide Białoruś i Rosja.

[edytowane 2/5/2011 od eRZet]

Nie wiem, czy moja obserwacja jest słuszna, ale [b]ostatnio dostrzegam coraz więcej takich uniewinnień, ostatnio podobnie było w Portugalii (jacyś antyfaszyści) i gdzieś jeszcze, ale nie pamiętam 😛 [/b]
Zupełnie inaczej jest oczywiście w państwach autorytarnych, vide Białoruś i Rosja.

Tylko, że to znaczy, że aresztowania były niesłuszne, że policja, a później prokuratura nadużywają swoich kompetencji. I to jest raczej smutne.