Podziel się!Share on Facebook0Pin on Pinterest0Tweet about this on TwitterShare on Google+0Print this pageEmail this to someone

Ochrona zagrożonych gatunków zwierząt prowadzi do zmniejszenia ubóstwa oraz poprawy warunków życia ludzi zamieszkujących w pobliżu chronionych terenów – to wniosek z najnowszego raportu sporządzonego przez ekologiczną organizację WWF.

Nowy raport opisuje sześć akcji WWF, mających na celu ochronę zagrożonych gatunków – w Chinach, Indiach, Kostaryce, Namibii, Nepalu i Ugandzie. Okazało się, że działania ekologów przyczyniły się do rozwoju tamtejszych terenów wiejskich i pomogły w walce z ubóstwem i głodem panującym na tych obszarach.

Ochrona zagrożonych gatunków i ich siedlisk to lepsza ochronę lasów, wód śródlądowych oraz obszarów morskich. Nie pozostaje to bez wpływu na miejscową ludność – ma ona lepszy dostęp do zasobów naturalnych i czystej wody. To z kolei zwiększa dochody tamtejszych społeczności i tym samym przyczynia się do wzrostu świadomości społecznej w zakresie edukacji, praw kobiet i zdrowia – wyjaśnia Paweł Średziński z WWF Polska.

Według raportu, ważnym źródłem dochodu lokalnych społeczności stają się projekty z zakresu ekoturystyki. „Pomysł na biznes” opiera się często na umożliwieniu turystom obserwacji zwierząt w naturze – np. goryli górskich, pand albo żółwi morskich.

Nie bez znaczenia dla lokalnej gospodarki jest też znajomość tras wędrówek zwierząt. Taka wiedza pomaga we właściwym planowaniu użytkowania gruntów rolnych.

Jednym z przykładów omawianych w raporcie jest projekt ochrony żółwi morskich w Tortuguero Kostaryce. Akcja przyczyniła się do wzrostu liczby zagrożonych żółwi, ale także do znacznego ożywienia gospodarczego w tym regionie. Lokalną gospodarkę zasiliły większe dochody z turystyki, uzależnionej od przetrwania zagrożonego gatunku.

Podobną rolę odegrał projekt ochrony tygrysa w Nepalu, który zakładał odtworzenie fragmentów lasu. Ze zregenerowanych zasobów leśnych mogą korzystać nie tylko zwierzęta, ale też lokalna społeczność – odzwierciedleniem zmian jest wzrost rocznych przychodów ludności.

Znaczący spadek liczby rodzin żyjących w ubóstwie zanotowano także w indyjskiej wiosce Farida, gdzie przez 5 lat WWF prowadził projekt na rzecz ochrony delfina rzecznego w Gangesie.

Projekt ochrony goryli górskich w Ugandzie sprawił, że aż 60 procent mieszkańców rejonu graniczącego z Parkiem Narodowym Bwindi odczuło poprawę swej sytuacji ekonomicznej. Podobne efekty zanotowano w Namibii, gdzie WWF doprowadziło do utworzenia obszarów chronionych.

W Chinach ludność zawdzięcza wiele pandom wielkim. Działania mające na celu ochronę tych rzadkich zwierząt ograniczyły rabunkową gospodarkę leśną i pozwoliły miejscowej ludności znaleźć alternatywne formy zatrudnienia w rolnictwie.

Bardzo często do wyginięcia zagrożonych gatunków przyczyniają się te same czynniki, które wpływają na wzrost poziomu ubóstwa – mówi dyrektor programu ochrony gatunkowej WWF, Susan Lieberman.

WWF postuluje więc, aby połączyć działania mające na celu ochronę zagrożonych gatunków z walką z ubóstwem i głodem. Nowy raport organizacji dostarcza dowodów na to, że chroniąc zagrożone gatunki pomagamy też ludziom – podkreśla Lieberman.

Źródło: PAP

Nadesłał/a: Wegetarianie.pl